มาแว้ว  สำหรับตอนแรก  ขอเล่าตั้งแต่ออกเดินทางจากภูเก็ตเลยล่ะกันนะคะ

หนิงเริ่มเดินทางออกจากภูเก็ตเมื่อวันที่ 29 เม.ย. 52  ตอนประมาณเกือบสี่ทุ่ม  ไปถึงที่พักของเพื่อนที่อ่อนนุช  ก็ปาไปเกือบเที่ยงคืน  รุ่งเช้าอีกวันหนิงกับ 9mot ก็ยังง้วนกับการซื้ออุปกรณ์กันหนาวกันอยู่  เพราะพี่ตะวันได้โทรมาแจ้งว่า  อุณหภูมิทางโน้นบางวันติดลบ 2 กลางวันก็ไม่ถึง 10 องศา  ทำเอาหนิงวิตกกังวลอย่างรุนแรงเพราะปกติหนิงไม่ค่อยชอบอากาศหนาวเท่าไหร่  ก็ได้ที่ปิดหูกับถุงเท้าแล้วก็ลองจอห์นอีก 2 ชุด   เพราะที่ตระเตรียมมาจากภูเก็ตก็ได้หยิบยืมมาค่อนข้างพร้อมแล้ว  ประมาณบ่ายสามครึ่งเราก็เดินทางออกจากคอนโดไปที่สุวรรณภูมิ  เพื่อไปยังจุดนัดพบกับคณะ (พี่ ๆ ที่ยังไม่เคยเห็นหน้าเห็นตากันมาก่อน  ตื่นเต้นจัง)  ไปถึงไม่นานเราก็ได้รับโทรศัพท์จากพี่ ๆ เพื่อนัดเจอกัน  ได้เจอกันครบทั้งคณะแล้ว  ก็ทำการเช็คอินของสายการบิน Emirates  เจอปัญหานิดหน่อย  พวกเราได้เข้าไปแบบ group check in แต่แปลกตรงที่น้ำหนักกระเป๋าเขาให้ต่อคน  ซึ่งเราก็ต้องประสบปัญหาเนื่องจาก 9mot เป็นผู้ดูแลกระเป๋าเสบียงซึ่งน้ำหนักปาไป 25 kg ในขณะที่เขาให้น้ำหนักต่อคนเพียง 20 kg เท่านั้น  พวกเราก็ต้องไปต่อรองกับพนักงานนิดหน่อยให้หมู่มากเข้าว่า  อุ๊ย! ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ  เพียงแต่สอบถามนิดหน่อยว่าเรามาเป็นคณะ  จองตั๋วก็จองเป็นคณะ  วีซ่าก็ทำมาแบบเป็นคณะ  ทำให้น้ำหนักกระเป๋าให้พวกเราเป็นคณะไม่ได้  สุดท้ายก็ยินยอมแต่โดยดีค่ะ

หลังจาก check in พวกเรายังมีเวลาอีกพอสมควร  ก็ทำการเดินตรวจตราที่ duty free แต่ไม่ได้ของอะไร  เพียงแค่ฆ่าเวลาก่อนขึ้นเครื่องเท่านั้น  จากนั้นพวกเราก็ขึ้นเครื่องเพื่อเดินทางไปยังสนามบิน sydney ซึ่งใช้เวลาประมาณแปดชั่วโมงเศษ  ช่วงเวลานั้น  หนิงเองก็ได้พบกับความประทับใจของสายการบิน Emirates หลายอย่าง  ไม่ว่าจะเป็นเก้าอี้ที่ปรับได้พอควร  และความกว้างซึ่งไม่ได้กว้างมากแต่เท่าที่สังเกตุก็กว้างกว่าสายการบินอื่น  แถมยังมีจอส่วนตัวให้เราได้เล่นเกมส์  ดูหนัง  ฟังเพลง  หรือดูสถานการณ์ของเส้นทางไว้แก้เซ็ง  อีกต่างหาก  นอกจากนั้นยังมีอาหารอร่อย ๆ เสิร์ฟอีกด้วยล่ะ  (ชอบมาก ๆ เลย  อิอิ)

เมื่อเดินทางมาถึงสนามบิน sydney  อากาศก็โปร่งใสดี  ได้แต่หวังว่าที่ NZ น่าจะอากาศดีแบบนี้เหมือนกัน  (คิดเข้าข้างตัวเองไว้ก่อน  เผื่อว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์จะเห็นใจ 555)  พวกเราก็เดินไปดูโน้นดูนี่แก้เซ็ง  และก็แวะไปใช้ Internet ฟรี  เพื่อส่ง e-mail ไปยั่วน้ำลายเพื่อนๆ ที่ office เล่น ๆ ไม่น่าก็ได้เวลาขึ้นเครื่อง  ซึ่งก็นั่งต่อไปอีกประมาณ 3 ชั่วโมง  ก็ถึงสนามบิน Christchurch ซึ่งเราก็ต้องมาลุ้นกับการผ่านด่านตรวจอีก  เพราะถูกขู่มาว่าเข้มงวดมาก  มันก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ เขามีทีมตรวจเช็คที่น่ารักมาก ๆ เลยล่ะ  ก็มีเจ้าหน้าตัวน้อย ๆ มาคอยดมกลิ่นตามกระเป๋าที่โหลดจากเครื่อง  พอหมาเข้าไปดม ๆ ใบไหนผิดปกติเจ้าหน้าที่ก็จะยกออกมาแยกไว้ต่างหาก  และเอาสติ๊กเกอร์แปะไว้  พร้อมกับให้รางวัลเจ้าตูบด้วย  มันทำหน้าที่ของมันได้ดีทีเดียวล่ะ  น่ารักมาก ๆ 

ในที่สุดพวกเราก็สามารถนำข้าวของสัมภาระต่าง ๆ ที่หอบหิ้วไปจากเมืองไทยผ่านด่านออกมาได้โดยไม่ต้องเสียทรัพย์สินเลย  อันนี้ก็ต้องยกผลประโยชน์ให้ 9mot นิดนึง  เพราะเขาทำหน้าที่ในการ declare กระเป๋าเสบียง  ลุ้นกันแทบแย่  ไม่อดตายแล้วล่ะ  555

ออกจากประตูมา  คาดว่าพี่ตะวันจะต้องมารับพวกเราแล้ว  แต่กลับเป็นว่าพวกเราไม่เจอ  นั่งรอยืนรอ  เดินรอกันพักใหญ่ ๆ จนเริ่มชักจะกระวนกระวายกันเล็กน้อย  แต่ท้ายที่สุดก็เจอกัน  ปรากฎว่าพี่ตะวันไปรับรถมาให้พวกเราเรียบร้อยแบบพร้อมเดินทางต่อเลย 

การท่องเที่ยงของพวกเราเริ่มคิดแล้ว  แต่ยังไม่ทันไรพวกเราก็ไม่สามารถผ่านประตูอัตโนมัติของสนามบินได้  ระบบเขาดีจริง ๆ ค่ะ  เพราะพวกเราจะต้องไปจ่ายเงินค่าจอดรถกันก่อน  จึงจะผ่านออกมาได้  จากนั้นพวกเราก็เดินทางมายังโรงแรม Bush Inn Count Motel  สำหรับหนิงเองอาจจะไม่ค่อยคุ้นกับรูปแบบนักกับรูปแบบของ Motel  แต่ขอบอกว่าสะดวกสบายมา  พวกเราพักกันทั้งหมด 3 ห้อง  ห้องของเรานอนกันทั้งหมด 5 คน  สำหรับที่นอนในห้องจะมีผ้าห่มไฟฟ้าให้  แต่สำหรับด้านนอกที่เป็นห้องโถงจะมีเครื่องทำความร้อนให้  ทำเอาหนิงโล่งใจไปเยอะ  เพราะตอนแรกยังไม่แน่ใจว่ามา 10 วันจะได้อาบน้ำสักกี่วัน  แต่ถ้าเป็นแบบนี้  อาบวันละ 2 รอบก็ยังไหว  อิอิ

นี่เป็นรูปของ Motel ที่พวกเราไปพักกันค่ะ

นี่ก็เป็นรูปภายในห้องนอนค่ะ  อีกห้องเป็นเตียงเดี่ยง 2 เตียงค่ะ

มาแล้วขอถ่ายกับป้ายซะหน่อย  อิอิ

หลังจากที่เราเก็บสัมภาระ  เข้าห้องน้ำ  และเอกเขนกกันนิดหน่อย  พวกเราก็รวมตัวกันเดินทางไปทานอาหารมื้อค่ำ  ซึ่งอยู่ไม่ไกลจาก Motel นัก  ไม่แน่ใจว่าหิวกันด้วยอ่ะป่าว  แต่รู้สึกว่าอาหารอร่อยมาก ๆ แต่คงจะอร่อยจริง ๆ แหละเพราะช่วงเวลาที่พวกเรานั่งอยู่ในร้าน  จะมีลูกค้าเต็มเกือบตลอด

บรรยากาศภายในร้านค่ะ

จากนั้นพวกเราก็ไปซื้ออาหารสด  เพื่อไปเตรียมอาหารเช้าและเที่ยงของวันพรุ่งนี้  สำหรับคืนแรก  พี่ ๆ เขาก็ชวนให้น้องหนิงกับน้องมดมาลองลิ้มรส wine NZ ซะแล้ว  ปกติไม่ค่อยนิยมแอลกอฮอล์เท่าไหร่  แต่งานนี้  ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว  ลองกันซักตั้ง  อิอิ  หลับสบายเลยล่