ยิ่งรู้…ยิ่งต้อง “ใส่ใจ”

เท่าที่ได้เป็น “ครูสอนโยคะ” มา หนิงก็เข้าข้างตัวเองมาโดยตลอดนะคะ ว่าตัวเอง “ใส่ใจ” กับนักเรียนถือว่ามากเลยละ แต่พอมาถึงวันนึงเราก็ได้รู้ว่า สิ่งที่เรา “ใส่ใจ” มันยังไม่พอ กับบางจุด ซึ่งไม่น่าเชื่อมากๆ

สืบเนื่องมาจากคราวที่แล้วที่เล่าว่า หนิงไปพบกับนักกายภาพมาแล้วเห็นปัญหาตัวเองอะไรบ้าง เลยได้ชวนนักเรียนบางคนที่สนใจ และที่หนิงพอมองว่ามีปัญหาร่างกายไปพบนักกายภาพด้วยกัน ผลปรากฎว่า ส่วนใหญ่แล้วนักเรียนจะหน้าท้องยังแข็งแรงไม่พอ ซึ่งจริงๆ แล้วในกลุ่มนักเรียนที่ไปวันนั้น หนิงเห็นอยู่สองคนนะคะว่าเป็นแบบนั้น และที่สำคัญอีกเรื่องที่หนิงเพิ่งทราบมาก็คือ “หน้าท้อง” หากไม่แข็งแรงพอ มันจะส่งผลถึงระยางส่วนอื่นๆ ได้

ตอนแรกคิดว่า ที่เราเบี้ยวตรงนั้น ตรงนี้ อาจจะเป็นเพราะพฤติกรรมอย่างเดียว แต่จริงๆ แล้วหน้าท้องก็เป็นอีกส่วนที่สำคัญมากๆ เลยกับอาการบางอย่างที่เกิดขึ้น จริงๆ แล้วเรื่องที่หนิงเล่าในครั้งนี้ ไม่ได้หมายถึงเฉพาะแค่โยคะนะคะ แต่มันคือภาพรวมทั้งหมดค่ะ

เป็นอีกครั้ง ที่ต้องมามองถึงการปรับเปลี่ยนรูปแบบการสอนให้ลึกในเรื่องของการใช้หน้าท้องเพิ่มขึ้นไปอีก เมื่อเช้าเลยจัดไปเต็มๆ อีกหนึ่งคลาส กับการฝึกการควบคุมอาสนะของนักเรียนให้เข้าใจถึงการใช้ท้อง และเพิ่มชุดท่าที่ต้องการสร้างความแข็งแรงให้หน้าท้องขึ้นไปอีก และสัญญาว่าต่อไปจะพยายามใส่ไปให้ได้ในทุกๆ คลาสเลยค่ะ อิอิ (ก็รู้แล้วนี่นาว่ามันสำคัญอ่ะนะ) ก็เตรียมตัวกันไว้ละกันนะจ๊ะ คุณนักเรียนทั้งหลาย กิกิ