อดใจรอไม่ไหว เมื่อเช้ารีบโทรหาคุณหมอแต่เช้า เพื่อสอบถาม 2 เรื่อง คือ เรื่องออกกำลังกายว่าสามารถทำได้หรือเปล่า ปรากฎว่าคุณหมอก็คงตกใจเล็กน้อยว่าทำไมคนไข้รายนี้ถึงได้เป็นตัวจริงแบบนี้นะ สรุปแล้วก็คงจะไม่ออกดีกว่าค่ะ เดี๋ยวมีผลอย่างอื่นเข้ามาจะเสียใจ อีกเรื่องก็ถามเรื่องของยาที่คุณหมอให้มา เพราะไม่แน่ใจเรื่องที่เภสัชได้แจ้งไว้ คือ เมื่อวานเภสัชแจ้งว่ายาที่ให้มาเป็นฮอร์โมน หน้าซองบอกว่าให้ทานหลังอาหาร แต่จริง ๆ แล้วตั้งใจให้ทานในเวลาเดียวกันมากกว่า หนิงเลยอยากได้ข้อมูลให้ชัดเจน เลยถามกับคุณหมอวิวัฒน์อีกรอบ สรุปว่าจริง ๆ ด้วยค่ะ ให้เอาเวลาเป็นหลัง คือทานเช้า 08.00 เย็น 20.00 ไปเลยก็ได้ ไม่ต้องกังวลเรื่องมื้ออาหาร เพราะหนิงมีปัญหาเรื่องทานอาหารไม่ค่อยเป็นเวลาอ่ะค่ะ
ตอนแรกที่คุณหมอรับสาย คุณหมอคิดว่าหนิงโทรไปตามเรื่องตัวอ่อน คุณหมอเลยบอกว่า ยังเช้าอยู่เลยผลยังไม่ออกหรอก ทำเอาหนิงงี้ยิ่งอยากรู้ใหญ่ รอจนกระทั่งเที่ยงทางศูนย์ก็ยังไม่แจ้งมา สุดท้ายรอไม่ไหวต้องโทรไปตาม แต่ก็ไม่วายเขาบอกว่ากำลังอ่านค่าอยู่หรืออะไรประมาณนี่แหละ เดี๋ยวจะให้พยาบาลโทรกลับ
จนแล้วจนรอด หนิงรอมาจนเกือบบ่ายสาม ซึ่งคิดว่าเขาปิดศูนย์ตอนบ่ายสามนี่นา ถ้ารอเดี๋ยวก็ไม่เจออีก เลยตัดสินใจโทรไปถามอีกรอบ พยาบาลแจ้งว่าสรุปแล้วไข่จาก 5 ใบ ใช้การได้เพียง 3 ใบเท่านั้น แต่การเจริญเติบโตดี มีการแตกตัวมาระยะที่ควรจะเป็น แล้วพยาบาลจะโทรมาแจ้งผลอีกครั้งในวันที่ 7 มี.ค. นี้ค่ะ ว่าสรุปแล้ว 3 ใบนี้มีการเจริญเติบโตเป็นอย่างไรบ้าง รอลุ้นอีกแล้วล่ะ อิอิ
ง่ะ….ครูหนิง ยังจะออกกำลังอีกแหน่ะ
จากนี้ไปตามหมอดีกว่าครับ พักไปโลด เรากำลังทำโครงการใหญ่นะครับ
จะโยคะเมื่อไหร่ก็ไมยากหรอกครับ คนเรา…ระดับเข้าใส้เข้าพุงแล้วอะ มีแต่วิ่งหาเสื่อ 555+
เอาให้ผ่านโครงการใหญ่โตและสำคัญนี่ไปก่อน
ใจเยนนนนน….
ลุ้นต่อไปครับผม 3 ก็ 3 ดิ…. ของดี ไม่ต้องมากก็ได้ 🙂
อืม จริงอยากที่ว่านะ แต่ก่อนหน้านี้ยอมรับนะคะว่าบางครั้งหนิงเองก็บ้าคลั่งโยคะจนลืมเรื่องอื่นไปเลย จนคนข้าง ๆ ก็รู้สึกเบื่อเวลาเจอหน้าเหล่าบรรดาโยคะแล้วก็พูดกันแต่เรื่องเนี่ย จนมาวันนี้เราได้รู้สึกถึงภาพนั้นมากขึ้น เมื่อเราถอยหลังออกมา แล้วมองไปยังคนกลุ่มเพื่อน ๆ เราที่ยังคงดำเนินชีวิตแบบนั้นอยู่….